Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2016

με το σπαθί και με το παραμύθι




Το κοριτσάκι του μπαίνει στο σπίτι μουτρωμένο. Προβληματισμένο. Στενοχωρημένο. Στενοχωρημένο; συναγερμός!

-"Τι έχεις, κοριτσάκι μου;" ρωτά αναστατωμένος ο μπαμπάς.
"Με φίλησε ένα αγόρι..."

Οι φλέβες του πετάγονται. Ποιος τόλμησε να πειράξει το κοριτσάκι του; Θα τον σκοτώσει! Ναι, ναι, θα τον σκοτώσει! Τώρα μάλιστα! Ας τον κλείσουν φυλακή, δεν το νοιάζει!
Και πού θα αφήσει μόνες γυναίκα και κόρη; Και θα δικαιωθούν και τα πεθερικά του. Που άχρηστο τον ανεβάζουν, χαραμοφάη τον κατεβάζουν. 
Όχι, όχι, δεν θα καταστραφεί γι' αυτό τον αλήτη! Θα του ξεριζώσει τα μαλλιά! Πόσο θα τον κλείσουν μέσα γι' αυτό; Άλλωστε, του πείραξε το κοριτσάκι του, πρέπει να του δώσουν ελαφρυντικά.
Μα, τι συμβαίνει; Το κοριτσάκι του είναι βουρκωμένο; Οι φλέβες του πετάγονται ξανά. Μήπως... Δεν την αντέχει τέτοια σκέψη. Μήπως δεν τη φίλησε μόνο; Θα τον σκοτώσει! Αλλά τώρα τον χρειάζεται το κοριτσάκι του.

"Τι συνέβει, κοριτσάκι μου;" ρωτά και η καρδιά του χτυπά σαν τρελή. "Τι έγινε με αυτό το αγόρι;" προσπαθεί να μείνει ήρεμος.
"Αχ, μπαμπά μου! Δεν ξέρω τι να κάνω!"
Σφίγγει τις γροθιές του. Να μείνει ήρεμος, να μην τρομάξει το κοριτσάκι του. Και ύστερα τον κανονίζει τον αλήτη. "Γιατί, κοριτσάκι μου; Πες μου, τι έγινε;"
"Να... με φίλησε και..."
"Και;"
"Κι εγώ..."
"Δεν ήθελες;"
"Φυσικά και ήθελα!"
"Τότε;"
"Δεν είδα αστεράκια! Ούτε πυροτεχνήματα!"
"..." Αστεράκια; Πυροτεχνήματα;
"Η Ελένη μου είπε πως φίλησε ένα αγόρι και είδε αστεράκια και πυροτεχνήματα. Κι εγώ τίποτα! Τι να κάνω, μπαμπά μου;"

Ρίχνει λίγο κρύο νερό στο πρόσωπό του. Θέλει να σκοτώσει το κοριτσάκι του! Και πώς θα πει το πάθημά του στη γυναίκα του; Δυο χρόνια θα τον κοροϊδεύει! Θα το σκοτώσει το κοριτσάκι του! Όχι, όχι, το λατρεύει! Και τώρα τον χρειάζεται. Τώρα που τα ερωτικά του ξαναφούντωσαν. Είναι κιόλας 15 χρόνων... 

Τρία χρόνια είχε να ερωτευτεί το κοριτσάκι του κι είχε ησυχάσει ο καημένος. Γιατί στο νηπιαγωγείο και το δημοτικό είχαν ζήσει θυελλώδεις έρωτες...



Πηγαίνει στη βιβλιοθήκη και φέρνει ένα βιβλίο. Παίρνει αγκαλιά το κοριτσάκι του. "Κοριτσάκι μου, όταν ερωτευόμαστε..."



Έτσι είναι οι μπαμπάδες. Με το σπαθί και με το παραμύθι! 




Ήταν η συμμετοχή μου στις family stories της Αριστέας. Βασισμένη σε πραγματική ιστορία (μου)!








*(εικόνες: by ceraslyby evs-emeby dorset)*

14 σχόλια:

  1. Τι ωραία συμμετοχή! Την αγάπησα...
    Φιλιά πολλά! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Παιδικοί έρωτες και μπαμπάδες σε απόγνωση... Πολύ καλή η συμμετοχή σου που θίγει τρυφερά ένα θέμα με το οποίο ερχόμαστε όλοι αντιμέτωποι κάποια στιγμή.
    Καλό απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπαμπάδες σε απόγνωση! Χι, χι! Έτσι είναι. Κι εμείς το απολαμβάνουμε, αλλά εκείνοι ταλαιπωρούνται!
      Σε ευχαριστώ για το πέρασμα, Ελένη μου!

      Διαγραφή
  3. Αχ, τι γλυκιά συμμετοχή!!!
    Αλεξάνδρα μου χτες και σήμερα με σκλάβωσες! Έγραψες αυτά που ήθελα να δω στις Οικογενειακές Ιστορίες!
    Χτες μας πήγες και μας έφερες, σήμερα μας χάιδεψες τρυφερά τη ψυχούλα!
    Ήταν λάθος το τάιμινγκ μου .... Έπεσαν με τόσα άλλα ..... Θα τις βγάλω ξανά στο μέλλον τις οικογενειακές ιστορίες! Είμαι σίγουρη ότι έχεις πολλά ακόμα να δώσεις!!!
    ΣΕ ΕΥΑΡΙΣΤΩΩΩΩΩ!

    Και τώρα πάω πάλι στην άλλη!
    Μάκια!♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, να τις ξαναβάλεις. Όλοι, νομίζω, έχουμε ακόμα πολλά να γράψουμε.
      Χάρηκα πλαρα πολύ που σου άρεσε!!!

      Διαγραφή
  4. Να τον έβλεπα πώς θα αντιδρούσε αν ήταν ο γιόκας του.
    Αλεξάνδρα μου έγραψες τη σύγχρονη έκδοση του οιδιπόδειου, με τρυφεράδα και χιούμορ.
    Νομίζω πως κάπως έτσι το αντιμετωπίζουν και στην πραγματικότητα, ξεκινούν απ' το δίκαννο και καταλήγουν στο παραμύθι...
    Ωραίος και ζεστός ο χώρος σου εδώ μέσα, καιρό είχα να'ρθω τώρα που το σκέφτομαι:-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν ήθελα να γράψω για το οιδιπόδειο. Αλλά για την αγωνία του γονιού για την ερωτική ζωή και για τη σεξουαλική παρενόχληση. Για το πώς διαχειρίζεται συγκεκριμένα εδώ ένα πατέρας. Και τα ευτράπελα που μπορεί να συμβούν μες στον πανικό.
      Χάρηκα που ζεστάθηκες εδώ μέσα, Μαρία!

      Διαγραφή
  5. Αλεξάνδρα μου τι λες τώρα....! φωτογραφίζεις Μπαμπάδες σε νευρική κρίση για τις σχέσεις των κοριτσιών τους. Χαχαχαχαχαχαχαχα, ονόματε δε λέμε,........ γκουχ γκουχ. Και εγώ δυό κόρες έχω έτσι ; χαχαχαχαχαχαχα
    Μου άρεσε η δροσιά που έχει το χιούμορ του.
    Να είσαι καλά κορίτσι μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Σαν είδα πως είχες άλλη μία...τσουπ, να μαι κι εγώ.
    Τη λάτρεψα, με γύρισε χρόνια πίσω. Όλους νομίζω όχι μόνο εμένα.
    Ήταν μια υπέροχη, γλυκια, ανθρωπινη συμμετοχή.
    Καλό σου απόγευμα Αλεξάνδρα μου !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πόσο όμορφη κι αυτή σου η συμμετοχή!


    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...