Το κοριτσάκι του μπαίνει στο σπίτι μουτρωμένο. Προβληματισμένο. Στενοχωρημένο. Στενοχωρημένο; συναγερμός!
-"Τι έχεις, κοριτσάκι μου;" ρωτά αναστατωμένος ο μπαμπάς.
"Με φίλησε ένα αγόρι..."
Οι φλέβες του πετάγονται. Ποιος τόλμησε να πειράξει το κοριτσάκι του; Θα τον σκοτώσει! Ναι, ναι, θα τον σκοτώσει! Τώρα μάλιστα! Ας τον κλείσουν φυλακή, δεν το νοιάζει!
Και πού θα αφήσει μόνες γυναίκα και κόρη; Και θα δικαιωθούν και τα πεθερικά του. Που άχρηστο τον ανεβάζουν, χαραμοφάη τον κατεβάζουν.
Όχι, όχι, δεν θα καταστραφεί γι' αυτό τον αλήτη! Θα του ξεριζώσει τα μαλλιά! Πόσο θα τον κλείσουν μέσα γι' αυτό; Άλλωστε, του πείραξε το κοριτσάκι του, πρέπει να του δώσουν ελαφρυντικά.
Μα, τι συμβαίνει; Το κοριτσάκι του είναι βουρκωμένο; Οι φλέβες του πετάγονται ξανά. Μήπως... Δεν την αντέχει τέτοια σκέψη. Μήπως δεν τη φίλησε μόνο; Θα τον σκοτώσει! Αλλά τώρα τον χρειάζεται το κοριτσάκι του.
"Τι συνέβει, κοριτσάκι μου;" ρωτά και η καρδιά του χτυπά σαν τρελή. "Τι έγινε με αυτό το αγόρι;" προσπαθεί να μείνει ήρεμος.
"Αχ, μπαμπά μου! Δεν ξέρω τι να κάνω!"
Σφίγγει τις γροθιές του. Να μείνει ήρεμος, να μην τρομάξει το κοριτσάκι του. Και ύστερα τον κανονίζει τον αλήτη. "Γιατί, κοριτσάκι μου; Πες μου, τι έγινε;"
"Να... με φίλησε και..."
"Και;"
"Κι εγώ..."
"Δεν ήθελες;"
"Φυσικά και ήθελα!"
"Τότε;"
"Δεν είδα αστεράκια! Ούτε πυροτεχνήματα!"
"..." Αστεράκια; Πυροτεχνήματα;
"Η Ελένη μου είπε πως φίλησε ένα αγόρι και είδε αστεράκια και πυροτεχνήματα. Κι εγώ τίποτα! Τι να κάνω, μπαμπά μου;"
Ρίχνει λίγο κρύο νερό στο πρόσωπό του. Θέλει να σκοτώσει το κοριτσάκι του! Και πώς θα πει το πάθημά του στη γυναίκα του; Δυο χρόνια θα τον κοροϊδεύει! Θα το σκοτώσει το κοριτσάκι του! Όχι, όχι, το λατρεύει! Και τώρα τον χρειάζεται. Τώρα που τα ερωτικά του ξαναφούντωσαν. Είναι κιόλας 15 χρόνων...
Τρία χρόνια είχε να ερωτευτεί το κοριτσάκι του κι είχε ησυχάσει ο καημένος. Γιατί στο νηπιαγωγείο και το δημοτικό είχαν ζήσει θυελλώδεις έρωτες...
Πηγαίνει στη βιβλιοθήκη και φέρνει ένα βιβλίο. Παίρνει αγκαλιά το κοριτσάκι του. "Κοριτσάκι μου, όταν ερωτευόμαστε..."
Έτσι είναι οι μπαμπάδες. Με το σπαθί και με το παραμύθι!
Ήταν η συμμετοχή μου στις family stories της Αριστέας. Βασισμένη σε πραγματική ιστορία (μου)!
Τι ωραία συμμετοχή! Την αγάπησα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά! ♥
Χαίρομαι, Έλλη μου.
ΔιαγραφήΠαιδικοί έρωτες και μπαμπάδες σε απόγνωση... Πολύ καλή η συμμετοχή σου που θίγει τρυφερά ένα θέμα με το οποίο ερχόμαστε όλοι αντιμέτωποι κάποια στιγμή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό απόγευμα!
Μπαμπάδες σε απόγνωση! Χι, χι! Έτσι είναι. Κι εμείς το απολαμβάνουμε, αλλά εκείνοι ταλαιπωρούνται!
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ για το πέρασμα, Ελένη μου!
Αχ, τι γλυκιά συμμετοχή!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλεξάνδρα μου χτες και σήμερα με σκλάβωσες! Έγραψες αυτά που ήθελα να δω στις Οικογενειακές Ιστορίες!
Χτες μας πήγες και μας έφερες, σήμερα μας χάιδεψες τρυφερά τη ψυχούλα!
Ήταν λάθος το τάιμινγκ μου .... Έπεσαν με τόσα άλλα ..... Θα τις βγάλω ξανά στο μέλλον τις οικογενειακές ιστορίες! Είμαι σίγουρη ότι έχεις πολλά ακόμα να δώσεις!!!
ΣΕ ΕΥΑΡΙΣΤΩΩΩΩΩ!
Και τώρα πάω πάλι στην άλλη!
Μάκια!♥
Ναι, να τις ξαναβάλεις. Όλοι, νομίζω, έχουμε ακόμα πολλά να γράψουμε.
ΔιαγραφήΧάρηκα πλαρα πολύ που σου άρεσε!!!
Να τον έβλεπα πώς θα αντιδρούσε αν ήταν ο γιόκας του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλεξάνδρα μου έγραψες τη σύγχρονη έκδοση του οιδιπόδειου, με τρυφεράδα και χιούμορ.
Νομίζω πως κάπως έτσι το αντιμετωπίζουν και στην πραγματικότητα, ξεκινούν απ' το δίκαννο και καταλήγουν στο παραμύθι...
Ωραίος και ζεστός ο χώρος σου εδώ μέσα, καιρό είχα να'ρθω τώρα που το σκέφτομαι:-)
Δεν ήθελα να γράψω για το οιδιπόδειο. Αλλά για την αγωνία του γονιού για την ερωτική ζωή και για τη σεξουαλική παρενόχληση. Για το πώς διαχειρίζεται συγκεκριμένα εδώ ένα πατέρας. Και τα ευτράπελα που μπορεί να συμβούν μες στον πανικό.
ΔιαγραφήΧάρηκα που ζεστάθηκες εδώ μέσα, Μαρία!
Αλεξάνδρα μου τι λες τώρα....! φωτογραφίζεις Μπαμπάδες σε νευρική κρίση για τις σχέσεις των κοριτσιών τους. Χαχαχαχαχαχαχαχα, ονόματε δε λέμε,........ γκουχ γκουχ. Και εγώ δυό κόρες έχω έτσι ; χαχαχαχαχαχαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου άρεσε η δροσιά που έχει το χιούμορ του.
Να είσαι καλά κορίτσι μου.
Φυσικά και δεν λέμε ονόματα, Γιάννη μου!!! Καλό μήνα!
ΔιαγραφήΣαν είδα πως είχες άλλη μία...τσουπ, να μαι κι εγώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤη λάτρεψα, με γύρισε χρόνια πίσω. Όλους νομίζω όχι μόνο εμένα.
Ήταν μια υπέροχη, γλυκια, ανθρωπινη συμμετοχή.
Καλό σου απόγευμα Αλεξάνδρα μου !!
Ε, ναι! Κατευθείαν στη εφηβεία!
ΔιαγραφήΚαλό μήνα, Σταυρούλα!
Πόσο όμορφη κι αυτή σου η συμμετοχή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα 'σαι καλά, Μαρία μου!
Διαγραφή