Για αυτή τη μικρού μήκους ταινία του Γιώργου Ζώη θα ήθελα να γράψω πολλά, θα αρκεστώ όμως σε ελάχιστα, γιατί δεν θέλω να αποκαλύψω τα στοιχεία που τη μετατρέπουν σε διαμαντάκι. Μ' ένα συγκλονιστικό βλέμμα κι ένα συμβολισμό που ανατριχιάζει, μιλά για την πραγματικότητα, όπως την ξέρουμε αιώνες και τη ζούμε χρόνια τώρα. Κι ας φαίνεται φτιαγμένη για το σήμερα.
Προσέξτε τους ηθοποιούς, είναι όλοι σκηνοθετημένοι στην παραμικρή λεπτομέρεια. (Και οι 146 που παίρνουν μέρος!)
Η ταινία έρχεται από το 2010 (με βραβεία και διακρίσεις).
Αντιγράφω κάποιες πληροφορίες του δελτίου τύπου που θα βρείτε παντού και δεν προδίδουν την ατμόσφαιρα της ταινίας:
"Άνθρωποι διαφορετικών φύλων, ηλικιών, τάξεων και εθνικοτήτων περιμένουν σε εφτά διαφορετικές ουρές, δημιουργώντας μια τεράστια ανθρώπινη σειρά. Η μία άκρη της αποτελείται από εικόνες ευμάρειας και υπερ-καταναλωτισμού, ενώ η άλλη από φτώχεια και συσσίτια. Στο τέλος της ανθρώπινης αλυσίδας, η αντίστροφη μέτρηση ξεκινά.
Η σκηνοθεσία του Γιώργου Ζώη δίνει την αίσθηση ενός μεγάλου μονοπλάνου, που συνδέει όλες τις ουρές, τις κοινωνικές τάξεις και τις φυλές. Ο πρώτος σε κάθε ουρά κάνει δύο βήματα και βρίσκεται τελευταίος στην αμέσως επόμενη."
Ενδιαφέρουσα οπτική Αλεξάνδρα. Παραπάνω δεν μπορώ να πω γιατί δεν έχω και στοιχεία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό απόγευμα κορίτσι μου.
Καλό απόγευμα, Γιάννη μου!
ΔιαγραφήΕνδιαφέρουσα ακούγεται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα την ψάξω.
Μου κέντρισες το ενδιαφέρον.
Πολλά φιλάκια και καλό Σαββατόβραδο:))
Δεν χρειάζεται να την ψάξεις, μπορείς να τη δεις στο βίντεο! Καλό βράδυ!
ΔιαγραφήΜόλις την είδα!! Ανατρίχιασα!!! Πραγματικά σπουδαία δουλειά και σύλληψη ιδέας. Μου άρεσε πολύ που πήγαινε στην επόμενη ουρά ο τελευταίος της προηγούμενης απλώς περνώντας ένα τοίχο. Φοβερό...και όντως οι τόσοι που συμμετέχουν οι ηθοποιοί δηλ σκηνοθετήθηκαν άψογα.Σαν να τους βλέπεις δίπλα σου. Κι αυτός ο άστεγος που χτύπαγε τα κατεβασμένα ρολά...πόση απόγνωση ''εγραφε'' το πρόσωπό του!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ'ευχαριστώ γι αυτήν την ταινία Αλεξάνδρα μου δεν την ήξερα
Φιλιά πολλά
Ευρηματική προσέγγιση, Άννα μου, όντως. Αν έστω και για ένα λεπτό βάλουμε τον εαυτό μας στη θέση του...
ΔιαγραφήΝα περνάς καλά! ♥
Μόλις την παρακολούθησα. Ανατριχιαστικό αλλά τόσο οικείο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστούμε που την μοιράστηκες.
Γενικά με τις ταινίες μικρού μήκους ασχολήθηκα και άρχισα να τις παρακολουθώ σχετικά πρόσφατα. Υπάρχουν πραγματικά διαμάντια, με πολύ δυνατά νοήματα. Χωρίς να χρειάζεται χρόνος, χωρίς να ειπωθούν πολλά, μπορούν να σου ταράξουν τα νερά πραγματικά.
Να σαι καλά Αλεξάνδρα, έχουμε ανάγκη από τέτοια μοιράσματα <3
Έχω κι εγώ βρει διαμάντια! Πόσο δύσκολο σε ελάχιστες σκηνές, με ελάχιστα λόγια να πεις πολλά...
ΔιαγραφήΕίναι σαν αποφθέγματα.
Χάρηκα που την είδες! Να περνάς καλά!