Πάμε Ικαρία.
Μην πάρετε μαζί σας το ανάθεμα για τη γενιά του Πολυτεχνείου που βολεύτηκε.
Μια βόλτα στην Ικαρία, λοιπόν, για να συναντήσουμε έναν άγνωστο γνωστό μας, το Γιώργο Κυρήκου, με το παρατσούκλι Αλμπάνο.
Ένα νέο του Πολυτεχνείου, που το όνομά του πρωτοσυναντήσαμε στη λίστα με τους νεκρούς.
Μη βιαστείτε να βγάλετε συμπεράσματα…
Δουλεύει στις οικοδομές. Του αρέσει να γράφει στίχους και να τους τραγουδάει συντροφιά με την κιθάρα του.
Το τανκ ισοπεδώνει την πόρτα και ο Γιώργος Κηρύκου χάνεται.
Τρέχει, κρύβεται σε έναν φωταγωγό, τελικά τον συλλαμβάνουν, τον φυλακίζουν, τον βασανίζουν. Πιο πολύ τον χτυπούν στο στομάχι (θα του προκαλέσουν χρόνιο πρόβλημα υγείας).
Μετά από μέρες καταφέρνει να επικοινωνήσει με τους δικούς του και να τους ενημερώσει πως είναι ζωντανός.
Αποφυλακίζεται, γυρίζει σπίτι με τα ρούχα του μες στα αίματα. Προσπαθεί να συνέλθει. Δύσκολο.
Μπαρκάρει, επιστρέφει, μεταναστεύει στην Αμερική, επιστρέφει ξανά και εγκαθίσταται μόνιμα στην Ικαρία.
«Άντε ν’ αστράψει το όραμα,
να φωτιστεί η ύπαρξη μας,
μπας και
πάρει φωτιά ο κόσμος»,
Άλλος ένας αφανής ήρωας....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό Παράδεισο να έχει.
Αλεξάνδρα μου σ'ευχαριστώ γι'αυτή σου την ανάρτηση.Δεν τον γνώριζα.
Από τις ιστορίες που, δυστυχώς, δεν είναι γνωστές, αν και έχουν πολλά να μας πουν.
ΔιαγραφήΚι εγώ δεν τον γνώριζα... πάω να διαβάσω τώρα και τα link που παραθέτεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστούμε, Αλεξάνδρα μου.
Φιλιά πολλά!
Πολύτιμη ιστορία για μένα, Έλλη, γιατί δείχνει πως τη γενιά του Πολυτεχνείου δεν την αποτελούσαν μόνο αυτοί που ξεπούλησαν ιδέες για καρέκλες...
ΔιαγραφήΔεν τον ήξερα, δεν έμαθα για τη ζωή του και πολύ ντρέπομαι γιατί αυτοί οι άνθρωποι αξίζουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ'ευχαριστούμε γι αυτήν την πολυτιμη κατάθεση γιατή η μνήμη του πρέπει να μείνει ζωντανή. Μόνο αυτοί οι άνθρωποι λογίζονται ως υπερασπιστές του Πολυτεχνείου και της γενιάς του
Φιλιά πολλά
Μόνο αυτοί και δεν είναι λίγοι! Αλλά οι προβολείς συνήθως πέφτουν σε αυτούς που είναι πρόθυμοι να ξεπουληθούν για το ψεύτικο φως...
ΔιαγραφήΦιλιά κι από μένα!