Τα Χριστούγεννα είναι η καλύτερη εποχή για να εγκλωβιστούμε σε έναν κύκλο! Κι αδιάκοπα να στροβιλιστούμε μέσα του!
Κι αν μας γυρνά ξανά και ξανά στο ίδιο σημείο, δεν πειράζει, γιατί κάθε σημείο του είναι η αγάπη!
Παίρνουμε τους δρόμους αυτές τις μέρες για να βρούμε το πιο όμορφο δώρο. Και πάντα στρίβουμε στις ίδιες γωνιές: τι χρειάζεται; τι επιθυμεί; με τι θα χαρεί;
Και είναι αυτή η ίδια διαδρομή που οδηγεί στο μονοπάτι της αγάπης.
Στα έθιμα των Χρισουγέννων βρίσκουμε ξανά όσους έχουμε χάσει από κοντά μας και τον εαυτό μας των προηγούμενων χρόνων, βλέπουμε ξανά τους ανθρώπους που έχουμε δίπλα μας και συναντάμε με ζεστασιά αυτούς που μόλις γνωρίσαμε.
Φτιάχνουμε δεσμούς, πορευόμαστε τη γραμμή της συνέχειας κι έτσι αισθανόμαστε ασφαλείς.
Και είναι αυτή η θαλπωρή της ασφάλειας το γονιμότερο έδαφος για ν' ανθίσει η αγάπη.
Τα Χριστούγεννα αφηνόμαστε να παίξουμε σαν παιδιά, αφήνουμε τα παιδιά να μας παρασύρουν στους κόσμους που φτιάχνουν παίζοντας.
Και είναι το παιχνίδι ένας τρόπος να πούμε σ' αγαπώ δίχως ντροπή και φόβο.
Το τέλος της χρονιάς μας βρίσκει δίπλα στο δέντρο να θυμόμαστε τι ξεχάσαμε, ν' αποζητούμε κάτι που αφήσαμε, να ψάχνουμε τρόπο ν' απαλλαγούμε από όσα μας βαραίνουν.
Να μαθαίνουμε περισσότερα για τον εαυτό μας και να του χαρίζουμε όνειρα, να τον νοιαζόμαστε και να τον αγαπάμε.
Κι όλα αυτά μες σε τραγούδια, μυρωδιές και φωτάκια που πλέκουν ένα παραμύθι αληθινό. Ήρωές του καλοί εμείς που δεν αντέχουμε να βλέπουμε θλιμμένα πρόσωπα. Κι έχουμε ανάγκη να προσφέρουμε χαμόγελα, να παραδώσουμε το βάρβαρο ρεαλισμό στη μαγεία της καλοσύνης.
Και είναι η ανάγκη αυτή που ανοίγει το παράθυρο στην αγάπη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου